Redaksia e Revolucioner ka marrë një letër falënderimi për një farë Mejdi, më poshtë e përcjellim letrën e plotë:
“Përshëndetje, nuk e di nëse ky falenderim im do të jetë interesant për publikim në portalin tuaj, por sigurisht nëse do të publikohet, unë dhe familja ime do t’ju jemi mirënjohës.
Domethënë, në shtator ishim në një fundjavë në Greqi, në kthim patëm një problem me automjetin pranë njërës nga pikat e pagesës. Ndaluam automjetet për një orë për të na ndihmuar të gjenim një shërbim rimorkimi ose një mekanik, problem shtesë ishte nervozizmi i vajzës sonë dyvjeçare. Në një moment ndaloi një kabrio i bardhë, mendoj se ishte markë BMW. Një djalë i ri doli nga automjeti dhe na pyeti nëse kishim ndonjë problem dhe si mund të na ndihmonte, unë dhe gruaja ime shikuam njëri-tjetrin dhe e kishim të qartë se ky ishte shpëtimtari ynë.
I thamë djalit se kishte një problem, automjeti nuk ndizte, doli gjatë vozitjes dhe më pas bateria u shkarkua nga drejtimi.
Djali u prezantua si Mejdi dhe se do të ndihmonte me sa mundej, fillimisht thirri shërbimin e tërheqjes dhe e çuam makinën në një nga serviset në Shkup, por meqë ishte ditë jo pune në Maqedoni, ne. duhej të qëndronim deri të nesërmen, gjë që për ne ishte një problem i ri sepse nuk e dinim sa para do të na kushtonte riparimi i automjetit dhe nuk kishim shumë para me vete.
Mejdi buzëqeshi dhe tha se do të ishim mysafirët e tij. Na çoi në një nga hotelet e Shkupit, mori dhomën në emër të tij dhe na tha të rehatohemi dhe të pushojmë, do të vijë të na shohë sërish në orën 19:00.
Në orën 19:15 ai trokiti në derë dhe na tha të bëhemi gati për të shkuar në darkë (edhe pse më vonë e kuptuam se qëndrimi ynë përfshinte darkën dhe mëngjesin), ishim në “Skopski Merak” të bukur. Unë dhe gruaja ime pyetëm njëri-tjetrin disa herë nëse ajo që po ndodhte ishte një ëndërr, dhe Mejdi qeshte dhe thoshte sot të ndihmoj, nesër ndihmo dikë tjetër.
Pas darkës dolëm për një shëtitje në shesh dhe për shkak të lodhjes që na kapi nga një ditë më parë, i thamë Mejdi se donim të pushonim, pas së cilës ajo na çoi në hotel, na uroi një mbrëmje të këndshme dhe na tha se rreth orës 12 ajo do të më merrte për të shkuar pas makinës sonë.
Të nesërmen hëngrëm mëngjes dhe dolëm për shëtitje, lamë një numër në recepsion në rast se Mejdi do të vinte të na kërkonte të ktheheshim. Rreth orës 12:30 ishim në hotel, kur u paraqitëm recepsionistja na tha se një djalë na kishte kërkuar dhe na kishte lënë diçka. Çelësi i automjetit të prodhuar dhe një mesazh i shkurtër se automjeti është në parking janë lënë në një zarf.
Kishte ende njerëz, kishte akoma njerëzim.
Qëllimi i shkrimit tonë është që ne duam të falënderojmë publikisht Mejdiun dhe të kërkojmë ndihmë nga lexuesit tuaj për gjetjen e Mejdiut, nëse më kujtohet mirë ai jeton në Singeliç(Hasanbeg) në afërsi të Shkupit, gjithçka që kemi prej tij është një foto që e kam bërë gjatë kohës që po kërkonte hotel në një lokal të Shkupit.
[email protected] është emaili im, po i kërkoj kujtdo që ka ndonjë informacion kontakti nga Mejdi të na kontaktojë. “
