Është budalla, patjetër që është. Por më shumë se kaq është i ligë.
Kjo që shkruan së fundi Blerim Latifi, një prej islamofobëve më trushkulur që mund të gjendet në hapësirat mediatike mbarëshqiptare, është një lloj marrëzie, përveçse gënjeshtër, që tregon njëherësh se personi në fjalë nuk lë asnjë shteg te vetja ku mund të depërtojë logjika e shëndetshme, ajo e akullt.
Narrativa islame, ajo e ligjërimeve klasike nëpër xhami, askund nuk shënjestron Amerikën apo Perëndimin. Po shënjestron fenomenet negative, kudo qofshin ato, edhe në vetë shoqëritë islame, por assesi të shënjeshtrojnë, deri në qëllim në vetëvete, qytetërime apo shtete, nën mllef e urrejtje iracionale, siç bën realisht Blerim Latifi.
Sot, falë rrjeteve sociale, ligjërimet nëpër xhami janë pothuajse tërësisht publike. Pra, nëse dje mund paragjykohej ajo që thuhej aty brenda, pa u dëgjuar me veshët e tu, sot është krejt tjetër gjë. Blerim Latifi, për ta bërë të besueshme atë që pretendon, duhej të sillte së paku një lëndë ilustruese nga ligjërimet e pretenduara me anti-amerikanizëm apo anti-Perëndim, nëse do kishte ca pak skrupuj moralë. Por nga që nuk e posedon gëzon këtë veti, këtë virtyt, shpërfaqet si një i pacipë fare në amoralitetin e tij brujtur me idiotësi e ligësi bashkë.
Vështirësia me këtë soj njerëzish është se nuk hanë pykë, sado të kesh aftësi t’jua zhbësh mbrapshtinë në kokë. Sepse edhe pa u marrë me Islamin apo muslimanët, nuk është se enden në një lloj etike, fisnikërie apo aftësie të spikatur. Thjesht: nuk shkëlqejnë në asgjë. Janë thjesht burrecër me vese të rëndomta grash, nga ato prej të cilave lagjja vuan terrorin e gjuhës së tyre frelëshuar. /tesheshi.com/
